کاهش تأثیر فعالیت  فیزیکی بر خطر ابتلا به دیابت  درمیان  زنان با خطر ژنتیکی بالا

بر اساس  تحقیق جدیدی که در مجله ی Diabetologiaمنتشر گردید، دانشمندان دریافتند تأثیر حفاظتی  فعالیت فیزیکی  در جلوگیری ازابتلا به دیابت  بر زنانی که از نظر ژنتیکی  مستعد این بیماری هستند به ضعیف ترین میزان خود می رسد.

تأثیر انجام فعالیت فیزیکی  بر کاهش خطر ابتلا به دیابت  بخوبی به اثبات  رسیده است اما بر اساس تحقیق اخیر میزان این محافظت با توجه به فاکتورهای ژنتیکی تغییر میکند.

دراین تحقیق که در دانشگاه آریزونا انجام گردید دانشمندان به بررسی ارتباط 65 واریته ی ژنتیکی  (SNPs/ پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی) مستعد کننده ی دیابت نوع 2 درمجموع و بطور جداگانه با میزان فعالیت هر فرد و ابتلا به دیابت  نوع 2 در یک مطالعه ی کوهورت آینده نگر پرداختند.

نویسندگان ازاطلاعات بدست آمده از 8101 فرد شرکت کننده در مطالعه ی خطر آتروسکلروز درجوامع یا  ARICدر این تحقیق استفاده کردند. مطالعه ی ARICیک مطالعه ی آینده نگر بروی آترواسکلروز بود که در چندین مرکز بروی زنان  و مردان سفیدپوست 45 تا 64 ساله انجام گردید. در این مطالعه ی کوهورت، 821 مورد ابتلا به دیابت گزارش شد.

محققین به بررسی ارتباط فعالیت فیزیکی با: 1)هر یک از 65 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی مرتبط با دیابت نوع دو ، 2) درجه ی خطر ژنتیکی  GRSتمام 65 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی، 3) دو GRSمرتبط با SNPsهای دخیل در مقاومت به انسولین وترشح انسولین 4) GRSهای مربوط به انسولین وقند خون ناشتا پرداختند.

میزان فعالیت فیزیکی  هر فرد از طریق پرسشنامه ی فعالیت فیزیکی Baeckeکه یک ابزار ارزیابی استاندارد می باشد، بررسی گردید. محققین  بر اجزاء ورزش و فعالیت  فیزیکی  تمرکز کردند. نتایج این تحقیق نشان داد ارتباط معنی داری بین میزان فعالیت فیزیکی با درجه ی خطر ژنتیکی genetic risk)scoreیا GRS) وجود دارد: هر چه میزان خطر ژنتیکی بالاتر باشد تأثیر حفاظتی فیزیکی درپیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 کاهش می یابد.

محققان بر اساس ارتباطات مشاهده شده بین GRSمقاومت به انسولین و GRSانسولین ناشتا دریافتند GRSکلی دیابت نوع 2 به احتمال زیاد به استعداد ژنتیکی مقاومت به انسولین مرتبط می باشد و با ترشح انسولین رابطه ی عکس دارد. ازاین گذشته این ارتباط در زنان  نسبت به مردان  واضح تر است. هیچ پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی  مجزا یک تعامل قوی با  تأثیر فعالیت فیزیکی  بر جلوگیری از ابتلا به دیابت ندارد. محققین می گویند: ما به این نتیجه رسیدیم که اگر چه فعالیت  فیزیکی  دارای  تأثیرات  کلی محافظتی در برابر ابتلا به دیابت  نوع 2 می باشد اما این تأثیر درمیان افرادیکه دارای خطر ژنتیکی بالایی برای ابتلا به دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین هستند، به ضعیف ترین میزان خود می رسد.

منبع: www.medicalnewstoday.com/releases/283199.php